Engkau pernah berkata
laman ini medan cinta kita
Aku pernah menyanyi
tiap kali kau cipta puisi
Dan engkau berjanji
tiap kata kan dikotai
Walaupun halangan
cinta kita tetap abadi
tersimpul mati
Kau cipta keyakinan
terhapuslah keraguan diri
Dan mula saat itu
ku kenali hati nurani
Sayang kota cinta
akhirnya menjadi nista
Yang tersimpul mati
mudahnya terhurai kini
Bagai terhenti nadi ini
sungguh tak percaya
Apa yang aku lihat ini
adalah kenyataan
Sayang terlontar jiwaku
luruh airmata
Satu demi satu
Punah segalanya
apa yang telah kita
rancangkan bersama
Kasih mengapa harapan
medan cinta kita
Kau semaikan rimba
Ketara kini puisimu
tidak seindah dulu
Mengapa mesti retak
kasih kita yang dulu teguh
Mengapa mesti retak
kasih kita yang dulu teguh
<< Ada 2 peristiwa yg mngingtkn aku pda lgu ni...
Ia adlh tntg hrpn yg tidk ksmpaian,
ttg cinta dn juga prshbtn...
Langgan:
Catat Ulasan (Atom)
Tiada ulasan:
Catat Ulasan