Selasa, Januari 13, 2009

Menghitung Kilometer

Semasa aku drive balik dari Perak, macam2 yg aku pikir...
Tabah ke aku utk tempuhi dunia baru?

Spanjang prjalanan, macam2 bermain di fikiran aku.... ( nasibbaik tak accident.... heehheheh ),
Batu2 penanda jarak jalan satu2 melewati pandangan aku.... Macam2 yg aku fikir dan aku knangkan... Brmula saat masa skolah mengah; time amik SPM tu, pegi ke KT, pegi Serdang, dan kmudian k T..... Kawan2 yg aku prnah kenal, kawan2 yg dh lama lost contact, kawan2 yg masih lagi contact sampai skrg, dan kawan2 baru yg aku knali...

Laju gak aku drive, habis kreta aku potong.... ye ler, otak tgh serabut... cam tu ler..... Eleh, korg pun sama gak.... Mana nak enjoy kalau tak bawak laju, kan.... ? Brcakap ttg laju, bkait rapat ngn pantas... hmmm... sungguh pantas prjalann hidup ini kan? Rasa baru smalam aku tinggalkan zaman skolah mngah... Byk pngalaman yg tlah dtmpuhi spanjng prjlnn ini, suka duka, pahit manis khidupan, semua nya trpahat dlm ingatn....

Sampai saat ktika skarang, saat aku mlangkah prgi, trdetik rasa dlm hati, btul ke tindakan yg aku amik ni.... Akn normal k hidup aku slpas ini? Entah ler, semua dah jadi ketentuan Tuhan...Smpai d ptengahan jaln, iaitu masa di Grik, aku dpt pnggilan telefon utk brpatah balik.... slalu macam ni, bila samapi Grik je, trima call suh patah balik.... Ada tak jalan lain yg tk prlu melalui Grik ni? Dh stgh prjlnn, tkkan aku nk pth balik... huh, rugi masa minyk aku, rugi masa lg.... ( Hati duk ingt travian, sbnarnya...hehheheheh, eleh...cam korg ler..... ) So, aku mlas nk path blik, aku dapat brita, sgalanya akn slamat bg pihak sana... hmm, ok ler... nasib tak patah balik, kalu stakat nk cakp bnda ni, tepon pun boleh, tk pun sms ler.... Alhamdullillah lah..Cammna pun, aku takkan doakan kecelakaan utk org... Harap akan terus bahagia, wlaupun bukan dgn aku....

Aku trkenang sgala pngalaman aku sblum ni..... Sgguh hbat, kadang2 macam bmimpi yg aku sndiri tempuh, bukn tgk TV drama brsiri ataupun filem... Nasib baik stakat ni aku brjaya tmpuhinya, yg aku boleh kata, pngalamn mngajar kita lbih matang harungi hidup..... Sikit pun aku tk mgadu pada mak abah aku, smua kputusan aku buat sndiri... biasa ler, anak yg independent.... Semua org prnah hadapi dugaan, mana ada hidup yg straight jer,kan? Trpulang mcmmna kita nak handle.....

Kalau lah, aku dapat undur balik masa...... Tentu tak jadi gini.... Smalam mmg tak dapat ulang semula, hari ni yg kita jalani, akan corak masa depan kita.... Bg yg knal the real me, korg tahu aku mcmmana, aku ucpkn trima kasih pada korg yg byk bg support trutama utk Ida dn Iah....
Biar brtahun masa brlalu, kita tetap kawan baik... Kalau boleh patah balik masa lalu, aku janji akn layan korg lebih baik lg.... Tapi aku dh cukup baik kan? korg jer yg tak baik ngn aku....huhuuhuhuuhuhu... Bg yg knal aku dlm imaginasi korg, hrp slamanya prsahabtn ni akn kekal....

Akhirnya sampai gk aku kat prkarangn rumah aku... Slamat sampai juga aku, w/pun macam2 aku fikir spanjang prjalanan menghitung kilometer ni....

1 ulasan: